Movie: మహాత్మ

శ్రీకాంత్ కు ఇది వందవ చిత్రం. సమకాలీన రాజకీయ పరిస్తితులకు అద్దం పడుతూ కృష్ణవంశీ దర్శకత్వంలో శ్రీకాంత్ ప్రధాన పాత్రలో విడుదలైన ఈ చిత్రం గత రెండు మూడు సంవత్సరాలలో విడుదలిన చిత్రాలలో అత్యంత ఆలోచింప చేసేదిగా చెప్పుకోవచ్చు. వ్యాపారమే లక్ష్యంగా సూపర్ మాన్ లా ఫైట్లు చేసే హీరో, చాలీ చాలని బట్టలతో గంతులేసే హీరోయిన్, పాత చింతకాయ పచ్చడి లాంటి ప్రేమ కథలతో నిండి ఉన్న నేటి తెలుగు సినిమాలన్నింటిలో ఈ సినిమా ఒక ప్రత్యేక స్థానాన్ని సొంతం చేసుకుంది.

కథ విషయానికి వస్తే, దాస్(శ్రీకాంత్) ఒక వీధి రౌడి. ఇతడు చేసే పాడు పనులన్నింటికి ఒక మహాత్ముని విగ్రహం మూగ సాక్షిగా ఉంటుంది. సినిమాలో చాల సన్నివేశాలకు ఈ మహాత్ముని విగ్రహం ప్రధాన భూమిక పోషిస్తుంది. చిన్న చిన్న సెటిల్ మెంట్లు చేసే దాస్ ఉండే వీధిలో ఒకరోజు సినిమా షూటింగ్ జరుగుతుంది. రంగుల ప్రపంచంలోని విలసవంతమైన జీవితాన్ని కళ్ళతో చూసిన దాస్, తను కూడా ఒక హీరో ఐపోదామని ఒక స్టూడియోకి వెళ్లి హీరోతో గొడవ పెట్టుకుంటాడు. సినిరంగంలో బంధువులు కాని, సరిపోయేంత డబ్బు కాని లేకపోతె హీరో కావటం కష్టం అని గ్రహించి, MLA అయిన దాదా దగ్గర పార్టీ కార్యకర్తగా చేరిపోతాడు. అంటే దాదా రాజకీయ అండతో హీరో ఐపోదామని దాస్ ఆలోచన. కొన్ని రోజుల్లోనే దాదాకు, దాస్ ఒక నమ్మకస్తుడైన కార్యకర్తగా మారతాడు. దాదా అండతో కార్పొరేటర్ కూడా అవుతాడు. కాని చివరికి తన కొడుకుని హత్యకేసు నుంచి తప్పించటానికి దాస్ ను తానే ఆ హత్య చేసినట్లు ఒప్పుకోమని చెప్తాడు దాదా. ఇప్పుడే దాదా అసలు రాజకీయ రంగు దాస్ కు భోధ పడుతుంది. ఇంక చివరికి తానే స్వయంగా దాదా మీద ఎన్నికల్లో పోటి చేద్దామని నిర్ణయించుకుంటాడు దాస్. దాస్ కు ధన బలం కానీ, బంధు బలం కానీ లేదని ఏ పార్టీ కూడా టికెట్ ఇవ్వదు. కాబట్టి తనే సొంతంగా "మహాత్మ పార్టీ" ని స్తాపించి ఎన్నికల ప్రచారం మొదలు పెడతాడు. ఈలోపు దాదా చనిపోతే ఆ సెంటిమెంట్ వోట్ తో తను గెలవచ్చని దాదా కొడుకు పైడమ్మ దాదాని చంపటానికి ప్రయత్నిస్తాడు. అప్పుడు దాదా చివరికి తన వాళ్ళంటూ ఎవరు లేరని గ్రహించి ఒక్క దాస్ మాత్రమే తనను కాపాడగలదని దాస్ కు ఫోన్ చేసి సహాయం అర్దిస్తాడు. దాస్ వచ్చి దాదాను కాపాడతాడు. చివరికి నామినేషన్ వేసే సమయంలో దాస్ తన మనసు మార్చుకుని నామినేషన్ వేసే ఛాన్స్ వేరే సామాజిక కార్యకర్తకు ఇస్తాడు.

ఇంచుమించు "ఆపరేషన్ దుర్యోధన" లాగానే ఈ సినిమాకు కూడా ప్రధాన అంశం సమకాలీన రాజకీయాలే. కాని దీంట్లో మనం చరిత్ర లో భారతావనిని కోసం పోరాడిన గొప్ప గొప్ప నాయకులూ, ఇంక వారి ఆదర్శాలను గురించి కూడా చూడొచ్చు. ఇంకా అహింసకు కూడా ఒక ప్రత్యేక స్తానాన్ని కల్పిస్తుంది ఈ సినిమా. అప్పుడప్పుడు, మర్చిపోయిన అమరవీరులను మనకు గుర్తు చేస్తూ బళ్ళారి చెప్పే విమర్శనాత్మక డైలాగులు ఈ సినిమా మొత్తానికే హైలైట్. బడా రాజకీయ నాయకులు కార్యకర్తలను తమ రాజకీయ చదరంగంలో ఎలా విలువ లేని పావులుగా ఉపయోగించుకుంటారో మనకు కళ్ళకు కట్టినట్లు చూపిస్తాడు. రంగుల ప్రపంచంలో తెరవెనుక జరిగే విషయాలను కూడా చూపించాడు. రాజకీయ నాయకులూ చేసే ప్రజా ఉద్యమాల వెనక స్వంత ప్రయోజనాల్ని కూడా కొంత వరకు చూపిస్తాడు. సామాన్య ప్రజలు ఎలా రాజకీయ నాయకుల చేతిలో మోసపోతున్నారో విమర్శనాత్మంగా చూపించిన వైనం చాలా బాగుంది.

ఆధునిక భారతదేశంలో గాంధీ ఎలా కరెన్సీ నోటుపై బొమ్మలా, ఒక సెలవులా మారిపోయాడో చాల చక్కగా విమర్శిస్తాడు. అహింసకు ఒక ప్రత్యేక స్తానం కల్పించినప్పటికీ, దాన్ని ఒక గొప్ప ఆయుధంగా చూపించటంలో మాత్రం దర్శకుడు విఫలం అయ్యాడు. సినిమాలో ఉండే హింసే దీనికి సాక్షి. చాలా ఇతర సినిమాల లాగానే అహింసను ఒక గొప్ప సిద్ధాంతంగా చూపించాడే తప్ప, అది నిజంగా, మహాత్మునిలా ప్రజా జీవితం లో అన్నింటికన్నా గొప్ప ఆయుధం అని చూపించలేకపోయాడు.

ఇంకా ఈ మద్య వస్తున్న అన్ని సినిమాల లాగానే, పోలీసు వ్యవస్థను కొంచెం పాజిటివ్ గానే చూపించాడు. ముఖ్యంగా దాదా కొడుకు హత్యకేసు లో ఇరుక్కున్నప్పుడు, దాస్ దాదా ను తనకు తెలిసిన విషయాలన్నీ పోలీసులకు చెప్తా అని అన్నప్పుడు, పెద్ద పెద్ద రాజకీయ నాయకులు కూడా ఇంకా పోలీసులకు, చట్టానికి బయపదతారని చూపించాడు.

ఈ సినిమా లో కొన్ని ఆసక్తి కరమైన అంశాలు కూడా ఉన్నాయి. ముఖ్యంగా, గాంధీ మిగత సినిమాల్లా కేవలం భారత్ కు మాత్రమే కాకుండా కాకుండా ఉపఖండానికి మొత్తానికి స్వాతంత్ర్యం తెచ్చాడని చూపిస్తాడు. ఇంకా మనం 800 వందల సంవత్సరాల నుంచి బానిసత్వంలో బతికామని అనటం చరిత్రను వక్రీకరించడమే. చివరికి MLA పోటీ చెయ్యటానికి ఒక సామాన్య మనిషికి అవకాశం ఇచ్చి ఏ మాత్రం పదవి వ్యామోహం లేని గాంధీని గుర్తుకు తెస్తాడు.

శ్రీకాంత్ నట జీవితం లో ఇదొక కలికితురాయిలా మిగిలిపోతుంది. ముఖ్యంగా కోపాన్ని ప్రదర్శిస్తూ, ఎలా ఒక్కో విషయం తను రియలైస్ అవుతూ, ప్రేక్షకులను కూడా రియలైస్ ఐయ్యేట్లు శ్రీకాంత్ చేసిన నటన తిరుగులేనిది. కృష్ణ వంశీ స్క్రీన్ ప్లే కూడా చాలా బాగుంది.

నేను మాములుగా తెలుగు సినిమాలు హాస్యం ఉంటే తప్పించి ఎక్కువగా చూడను. కానీ ఈ సినిమా కొంచెం డిఫరెంట్ అని మాత్రం చెప్పగలను.

భారత గణ రాజ్యానికి 60 ఏళ్ళు

*Content taken from Eenadu(26th jan, 2010)

Needs Eenadu Font

•Ê '’¹ºÑ «ÕÊ ¦µÇª½A

«§ŒÕ®¾Õ 60.. «ÕÊ®¾Õ 16

«Õª½-¹© ’¹ÅŒ¢ OœË „çÕª½Õ-X¾Û© ¦µ¼N-ÅŒÊÕ

®¾yXÏo-®¾ÕhÊo «“• ®¾¢Â¹Lp

ŸÄJ-“Ÿ¿uX¾Û ’¹ÅŒÕ-¹×-ªîœ¿Õx ŸÄšË...

ÆGµ-«%Cl´ -¦Ç-{X¾-šËd-Ê X¾ª½Õ-’¹Õ© ªÃºË

E§ŒÕ¢-ÅŒ%ÅŒy „î¾-Ê©äxE..

Eª½¢-ÅŒª½ “X¾èÇ-²Äy«Õu “®¾«¢A

¹ש «ÕÅŒ “¤Ä¢B§ŒÕ ¦µäŸÄ©ãÊÕo¯Ão...

GµÊo-ÅŒy¢©ð \¹Ōy¢ ²ÄCµ¢-*Ê Dµ¬ÇL

Ê«y §ŒÕ«yÊ ¦µÇª½B... F Êœ¿Â¹ X¶¾ÕÊ¢..

ƪá¯Ã åXª½-’ÃL „ä’¹¢

‚ÂÃ-¬Á„äÕ £¾ÇŸ¿Õl’à ²Ä’ÃL X¾§ŒÕÊ¢

†¾†Ïe-X¾ÜJh Í䮾Õ-¹×Êo FÂË„ä ÆGµ-Ê¢-Ÿ¿-¯Ã©Õ

¬ÁÅŒ-ÂîšË •¯Ã-«R «¢Ÿ¿-¯Ã©Õ!!






¹שǩ ¹׫át-©Ç-{©Õ, ¦µÇ†¾© ®Ï’¹-X¾{Õ,x “¤Ä¢B§ŒÕ ¤òªÃ-šÇ©Õ ,

«ÕÅŒ-ŌŌy NŸäy-³Ä-’¹Õo©Õ, B“«-„ß¿ ª½ÕCµª½ ŸµÄª½©Õ, ƒª½Õ-’¹Õ-¤ñ-ª½Õ’¹Õ ¹עX¾{Õ,x

ƲÄq¢ Æ©xª½Õx, ÂÃQtªý ¹©ðx-©Ç©Õ,

éªjŌթ ‚“¹¢-Ÿ¿-Ê©Õ, ‚¹L 깩Õ, ÆèÇcÊ ANÕ-ªÃ©Õ, ÆN-FA Ÿ¿Õª½_¢-ŸµÄ©Õ,

œí¹ˆ-©ã-’¹-êªæ® æXŸ¿©Õ, «Üœ¿©Õ CTÊ ®¾¢X¾-ÊÕo©Õ, „Ãœ¿-„Ã-œ¿©Ç «ª½-¹{o *A-èÇy-©©Õ,

LX¾h-¤Ä-{թ𠓦µ¼Öº-£¾Ç-ÅŒu©Õ, ¦¢œ¿-ÍÃ-ÂËK ¦Ç©-ÂÃ-Jt-¹שÕ,

ÆŸµÄyÊo ªÃ•-ÂÌ-§ŒÖ©Õ, ¹®Ï’à ʩÕ-’¹Õ-ÅŒÕÊo ¹F®¾ £¾Ç¹׈©Õ..

«ÕÊ-ÍŒÕ{Öd ƒ¢ÅŒšË ’ÃœµÄ¢-Ÿµ¿-ÂÃ-ª½«Ö? ƒ¢ÅŒšË Ÿ¿§ŒÕ-F§ŒÕ HµÅÃ-«-£¾Ç«Ö? ƒEo ÂéՆ¾u ÂòÄ-ªÃ©Ç?ƒŸä¯Ã ƒŸä¯Ã.. «ÕÊ ªÃèÇu¢’¹¢ ¹©-’¹Êo ¦µÇª½ÅŒ¢..?ƒŸä¯Ã ƒŸä¯Ã.. «ÕÊ 'X¶¾ÕÊÑ-ÅŒ¢“ÅŒ ¦µÇ’¹-«ÅŒ¢?ƒŸä¯Ã ƒŸä¯Ã.. «ÕÊ Æª½-«-§äÕu@Áx ¹³Äd-JbÅŒ¢?

ƒ«Fo E†¾ßeª½ ®¾ÅÃu-©ä-’ÃF.. ---------

¨ <¹šË «Ö{ÕÊ ÆÊÖ-£¾Çu-„çÕiÊ „ç©Õ-’¹Õ¢C. ¨ EêªyŸ¿¢ „çÊê Ʈ¾-«ÖÊ X¾Ûªî-’¹-«ÕÊ¢ …¢C. ¨ EªÃ¬ÁÊÕ ÅŒ©-Ÿ¿¯äo N¬Çy®¾¢ …¢C. ƒEo ®¾«Õ-®¾u-©Õ¯Ão ¨ Ÿä¬Á¢ ƒX¾p-šËÂÌ ŠÂ¹ˆ-šË’à …¢C. “X¾èÇ-²Äy-«Õu¢©ð “X¾X¾¢-ÍÃ-Eê åXŸ¿l-C-éÂjˆ¢C. ®¾«Õ-®¾u-©ÊÕ ¯ç’¹Õ_-¹ע{Ö „ä’¹¢’à «%Cl´-©ð-Âí-®¾ÕhÊo Ÿä¬Á¢’à ‡¢Ÿ¿-JÂî ŸÄJ ÍŒÖXÏ-²òh¢C.

«ÕÊÂ¹× å®jE¹ ¹ד{©Õ ©ä«Û. ¤Ä©-¹ש Ÿä¬Á ¦£ÏÇ-†¾ˆ-ª½-º-©äx«Û. “X¾•-©Â¹× ‹{xåXj N«á-ÈÅŒ ©äŸ¿Õ. ƒX¾p-šËÂÌ «Ÿ¿l-ÊÕ-¹ע˜ä ¤Ä©-¹×-©ÊÕ C’¹-©Çê’ Ÿ¿«át¢C. ÆN-FA ’¹Õ{d©Õ åX¹-L¢Íä ¬ÁÂËh …¢C. ƺ-*-„ä-ÅŒÊÕ ‡C-J¢Íä Ÿµçjª½u-«á¢C. Æ®¾-«Ö-Ê-ÅŒÊÕ “X¾Po¢Íä £¾Ç¹׈¢C. Í眿Õ-’¹ÕÊÕ “X¾Â~Ã-R¢Íä ®¾Õ«u-«-®¾nÅŒ …¢C.

ÆEo¢-šËF NÕ¢*..

ƒEo ¦µÇ†¾©Õ.. ƒEo ®¾¢®¾ˆ%-ŌթÕ.. ƒEo ¹שǩÕ.. ƒEo Æ®¾h-«u-²Äh© «ÕŸµ¿u ¹؜Ä.. £¾Ç%Ÿ¿-§ŒÖ¢-ÅŒ-ªÃ-@Ç©ðx «ÕÊ-«Õ¢Åà '¦µÇª½-B-§Œá-©-«ÕÊoÑ “X¾Ÿ±¿«Õ N¬Çy®¾¢.. „çṈ-„îE, Íç¹׈ Í矿-ª½E ÆÊÕ-¦¢Ÿµ¿¢ …¢C!

ƒC «ÕÊ ªÃèÇu¢’¹ ¦©¢. «ÕÊ ’¹º-ÅŒ¢“ÅŒ¢ X¶¾ÕÊ¢. ªÃèÇu¢’¹ EªÃt-ÅŒ© N•§ŒÕ¢.

ƪ½-«-§äÕu-@Áx©ð ÆÊÕ-¹×-Êo¢ÅŒ ²ÄCµ¢-ÍŒ-©ä-¹-¤ò-«ÍŒÕa. ®¾¢Â¹~×-GµÅŒ ®¾¢Ÿ¿-ªÃs´©ðx å®jÅŒ¢.. Aªî-’¹-«ÕÊ¢ ©ä¹-¤ò-«-{„äÕ åXŸ¿l X¾Ûªî-’¹-«ÕÊ¢! X¾œË-©ä®¾Öh ƪ½-«-§äÕu-@Áx©ð Æœ¿Õ-’¹Õ©Õ ¯äªÃa¢. X¾Ûªî-’¹-«ÕÊ ¦Ç{©Õ „ä¬Ç¢.

‡Â¹ˆ-œçjÅä «ÕÊ®¾Õ Eª½s´-§ŒÕ¢’à …¢{Õ¢Ÿî,

‡Â¹ˆ-œçjÅä «ÕÊÕ-†¾ß©Õ ÅŒ©ã-ÅŒÕh-¹×E Aª½Õ-’¹Õ-Åêî,

‡Â¹ˆ-œçjÅä èÇcÊ¢ NJ-N’à Ÿíª½Õ-¹×-ŌբŸî

‡Â¹ˆ-œçjÅä ®¾¢²Äª½¢ Æ¯ä ’îœ¿© «ÕŸµ¿u.. “X¾X¾¢ÍŒ¢ ¦µÇ’Ã-©Õ’à NœË-¤ò-©äŸî

‡Â¹ˆ-œçjÅä ®¾ÅÃu¢-ÅŒ-ªÃ-@Á¢-©ð¢* X¾©Õ-Â¹×©Õ ¦§ŒÕ-{Â¹× «²Äh§çÖ

‡Â¹ˆ-œçjÅä Æ©-®¾{ ‡ª½Õ-’¹E “¬Á«Õ ÅŒÊ ¦Ç£¾Ý-«ÛLo X¾J-X¾Ü-ª½gÅŒ „çjX¾Û ÍÃX¾Û-ŌբŸî

‡Â¹ˆ-œçjÅä ‚ÍÃ-ª½-«Õ¯ä EKb-«-„çÕiÊ ‡œÄ-J©ð ®¾yÍŒa´-„çÕiÊ ¦ÕCl´ “X¾„ã¾Ç¢ ƒ¢ÂË ¤ò¹עœÄ …¢{Õ¢Ÿî

‡Â¹ˆ-œçjÅä «ÕÊ®¾Õ Eª½¢-ÅŒª½¢ N¹-®Ï¢Íä ¦µÇ„Ã-©ðxÂË, ÂêÃu-©-©ðÂË F ŸÄyªÃ „ç@ÁÙh¢Ÿî

‚ æ®yÍÃa´ ®¾yªÃ_-EÂË, ÅŒ¢“œÎ.. ¯ÃŸä-¬ÇEo „äÕ©ïˆ-©ÕX¾Û


--రవీంద్రనాథ్ టాగోర్

Corruption: A Crime against Humanity

"Everybody talks about the weather, but nobody does anything about it"
--Mark Twain

A few days ago I found myself arguing with one of my friends who says corruption is essential. This is new. I heard people say that corruption is inevitable and necessary to deal with certain circumstances in a more rational way. These are statements that come out of desperation. But, to say it is essential only show how deep the notion of corruption became a part of our daily life. People, as they found how they can never get away from corruption, started thinking of ways to rationalize the use of corruption through their experience and wisdom.

It is said that corruption in Independent India first came as political corruption. Then political corruption paved the way for administrative corruption. Politics in India is one of the most profitable profession. The truth is that there is no limit to the profits in this profession. A young MP from Andhra Pradesh showed Income tax of around 70 crores this year and the same thing last year was a few lakhs. From where does he got so much wealth in one year? Recent Madhu Koda affair did not shock many of us. We all know that he is not the only one among his cult (Note that he is not part of any established political party and that may be the reason why he is caught . In fact corruption charges are never laid against a politician when his party is in power and the rare cases of trial and conviction always happen when his opponents are in power) It is said that black economy in India accounts for more than 20% of GDP. This is the amount of wealth of the nation that is going into the secrete swiss bank accounts of corrupt politicians, administrators, businessmen.

For the rich and affluent corruption may be a nuisance. For the middle class it is a burden. But, for the lower classes it is a curse. A rickshaw-puller in Kanpur has to pay on an average 1/6 of his earnings to policemen. Poor families who lost their bread earner in some accident or a terrorist attack has to wait for years, has to wet the hands of many government officers to finally get govt compensation. Corruption that affects those who lost everything in a natural disaster, pensions of aged old men, widows, children, daily wage earners is really a crime against humanity.

Corruption forms the core of India's underdevelopment besides the historical backwardness. Former prime minister Rajiv Gandhi once lamented that only 16 paise of every rupee spent by the government reaches the intended beneficiary.

Centralized administration has created more and more middle men. Decentralization of governance must be our first step towards corruption-free administration. Today , even after more than 15 years after local bodies(panchayats and municipalities) were constitutionally recognised(Note that there bodies are in existence in India since time immemorial ) , we still find state governments reluctant to divulge some of their powers to them. Use of Information and Communication technology in governance will also removes middlemen. It is interesting to note that the goodlooking and well-informative websites of government departments are those of Union Territories which are practically governed by bureaucrats. Who will educate our politicians about the benefits of IT ??

It is widely accepted that it is the duty of the educated especially the intelligentsia to take the society forward. But, in India unfortunately, it is the educated who indulge more in corruption. Surely, it is the problem of our education system that it is not able to make a person aware of what is good for society in which he/she lives. Our examination system has almost made learning a mechanical process.

Corrupt must be socially boycotted.

No political propaganda can succeed if people do not feel its seriousness. People must be made aware of the seriousness of the problem of corruption. There is a lot of publicity and public uproar on multi crore scandals, but no one say a word on the Rs .100 that citizen has to pay to get drivers license, to get passport, to a ration shop dealer, to escape the wrath of a policeman etc. In fact it is these Rs.100 bribes that affect more lives than multi-crore scandals. Corruption is corruption whether it is Rs.100 or Rs. 10000.

The laws must be made more stringent. The vigilance and law enforcement agencies still have to take permission from government to start investigations. In fact there are very few provisions for recovery of money lost due to corruption.

Abdul Kalam once said that if a country is to be corruption free and become a nation of beautiful minds, there are three key societal members who can make a difference. They are the father, the mother and the teacher.

As for the political corruption, people get what they deserve. Corrupt politicians win elections as long as we vote them. In fact many in India do not even consider vote to be a potential weapon.